به گزارش مشرق، جسارت وقیحانه روزنامه «ینی مساوات» چاپ باکو به پرچم مقدس جمهوری اسلامی ایران و به ویژه آرم «الله» در پرچم ایران همزمان با سفر محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه کشورمان به باکو همانند سایر بدکرداری‌های باکو در قبال ایران با اغماض و چشم پوشی سپری شد.

نه از سفارت جمهوری اسلامی ایران در باکو و نه از وزارت امور خارجه کشورمان صدای اعتراضی بلند شد که از باکو بخواهند دستکم در زمان حضور نماینده عالی رتبه دولت ایران در باکو، زمام روزنامه ینی مساوات را بکشد تا دستکم صورت ظاهر حفظ شود.

زیرا، در دوره چند ساله اخیر نقش شبکه آ.ان.اس. در بازی‌های سیاسی باکو با تهران ، به روزنامه «ینی مساوات» محول شده است و باکو نمی‌تواند در قبال جسارت‌های این روزنامه به ایران از خود سلب مسئولیت کند.

اما، اصل ماجرا از این قرار بود که روزنامه «ینی مساوات» در مطلبی تحت عنوان «طرحی دیگر از همسایه جنوبی‌مان ضد آذربایجان» به عقده گشایی علیه جمهوری اسلامی ایران پرداخت و در آستانه ورود محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران به باکو در طرحی که در کنار این مطلب منتشر کرد، با اهانت به پرچم جمهوری اسلامی ایران، پرچم کشورمان را همانند پازلی به هم ریخته به تصویر کشید و آرم «الله» را نیز در مرکز پرچم ایران به صورت به هم ریخته ترسیم کرد تا در چارچوب یکی از محورهای همیشگی تبلیغات دائمی خود ضد ایران، اسلامیت کشورمان را نفی کند.

اینکه روزنامه ینی مساوات برای اهانت و جسارت به ایران، حتی حاضر می شود به کلمه جلاله «الله» جسارت کند، برای کسانی که به ماهیت این روزنامه و سوابق هیئت حاکمه باکو آشنایی کافی دارند، تعجب آور نیست. واقعیت این است که در روزنامه «ینی مساوات»، "دیندار" و "ملحد" دوش به دوش هم و در ماکتی کوچک از به اصطلاح «چندفرهنگ گرایی» باکو با به اصطلاح "همبستگی" به فعالیت مشغولند و در واقع نقش بازی می‌کنند.

به همین علت، مشاهده حرکت‌های ضدو نقیض و البته حساب شده از این روزنامه، برای آشنایان احوال این رسانه که مطالبش در واقع حاصل نزدیکی‌های نامشروع و التقاط افکار ، رویه‌ها و سیاست‌های متعارض است، موضوع غریبی نیست.

به عنوان نمونه، همین روزنامه در همان روز ورود وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران به باکو در مطلبی تحت عنوان «نشست وزرای خارجه آذربایجان، ترکیه و ایران در باکو، راحتی کشور اشغالگر را برهم زده است»، از تاثیراتی که حضور وزیر خارجه ایران در باکو و اجرای طرح شمال – جنوب در ارتقای موقعیت جمهوری آذربایجان در منطقه و به ویژه در مقابل ارمنستان دارد، قلم فرسایی کرده و در واقع نقش سخنگوی وزارت امور خارجه باکو را به عهده گرفته است

اکنون این سوال مطرح می شود که اگر ایران و حتی صرفا نام ایران تا این حد برای باکو مفید است و سبب ارتقای موقعیت منطقه‌ای جمهوری آذربایجان می‌شود، جسارت‌ها و هتاکی‌های رسانه ای باکو علیه ایران برای چیست؟ زمانی که همین سوال از مقامات دولتی و رسانه‌ای باکو مطرح می‌شود، همه آنها در پاسخی کلیشه‌ای ، این ضرب المثل آذری را که «اومان یِردَن کوسَرلَر» (از کسی که از آن انتظار داری، قهر هم می‌کنی ) یادآوری می‌کنند و از مسئولیت خود طفره می‌روند.

اما، متاسفانه جسارت‌های رسانه‌های باکو به ارزش‌ها و مقدسات جمهوری اسلامی ایران بسیار فراتر از قهر کردن افراد خام و ناپخته است که این ضرب المثل نیز بتواند درباره آنها مصداق داشته باشد. باکو و دستگاه رسانه‌ای‌اش برای جسارت به ایران حتی به اهانت آشکار به اسلام و خداوند نیز مبادرت می‌کند. به عنوان نمونه در گذشته در زمانی که هنوز شبکه آ.ان.اس. تعطیل نشده بود و سخنگوی اصلی و البته غیررسمی باکو محسوب می‌شد و در داخل جمهوری آذربایجان لقب «.... دست آموز » حاکمیت را از آن خود کرده بود، همین شبکه باز هم به بهانه مناسبات ایران با ارمنستان، به جای کلمه الله در «بسم الله الرحمن الرحیم» ، کلمه «ارمنستان» را جایگزین و قرائت کرد تا کینه و نفرت خود را علیه ایران بپراکند. در آن زمان برخلاف امروز، مقامات مسئول ایرانی دستکم تذکرات و اعتراض شفاهی به میرشاهین آقایف، سردبیر ارشد شبکه آ.ان.اس. و واحد مصطفی اف، رئیس این شبکه و عاملان مستقیم این جسارت دادند.

همچنین رسانه‌های تخصصی ایران در حوزه جمهوری آذربایجان و قفقاز به روشنگری درباره رویه نادرست و ضداسلامی باکو در تبلیغات ضدایرانی می‌پرداختند و فضای مسمومی را که رسانه‌های باکو علیه ایران می‌ساختند، خنثی می‌کردند.

اما، در دوره کنونی نه تنها بر بدکرداری‌های رسانه‌ای باکو علیه ایران اغماض می‌شود، بلکه رسانه‌های تخصصی حوزه قفقاز و جمهوری آذربایجان نیز بر جسارتی همچون اهانت به آرم «الله» در روزنامه «ینی مساوات» به منظور مخدوش نشان دادن پایبندی ایران به اسلام و الله ، چشم می‌پوشند و ناخواسته این پیام را به باکو می‌دهند که هر اقدام عملی و سیاسی و تبلیغاتی آن علیه ایران بی پاسخ خواهد ماند.

نتیجه چنین رویکردی در قبال جمهوری آذربایجان طی سال‌های گذشته صرفا این بوده است که بر شمار دیدارهای دیپلماتیک میان تهران و باکو افزوده شده است و به موازات آن، باکو توانسته است در کنار اخذ امتیازات مادی و سیاسی و حتی سرزمینی از ایران، در فضایی راحت تر سیاست سرکوب اسلام و اسلام گرایان را در جمهوری آذربایجان به پیش ببرد.

به نحوی که هم اکنون شمار زیادی از صدیق ترین یاران انقلاب اسلامی و ایران در جمهوری آذربایجان به اتهامات واهی در زندان به سر می‌برند.

رفتارشناسی باکو و ماشین تبلیغاتی‌اش نشان می‌دهد انفعال و سستی که در قبال اهانت به پرچم مقدس جمهوری اسلامی ایران و آرم «الله» در روزنامه «ینی مساوات » نشان داده شد، سبب پیشروی هرچه بیشتر باکو در این زمینه خواهد شد.

واقعیت این است که باکو به موازات تظاهر به گسترش روابط با ایران، تمام توان خود را نیز برای برهم زدن مناسبات ایران با ارمنستان به کار بسته است تا پروژه بهبود روابط باکو با تهران را با سردی روابط تهران با ایروان تکمیل کند و در واقع، یکی از اهداف تعیین شده برای این پروژه به حداقل رساندن رابطه ایران با ارمنستان و کنار آمدن ایران با پدیده نفوذ سرطانی صهیونیسم و اسرائیل در جمهوری است